καλοαφυρώνω

καλοαφυρώνω (Μ)

παίρνω κουράγιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο)-* (< επίρρ. καλά) + ἀφυρώνω (μεταπλασμένος μσν. τ. τού οχυρώνω)].